Μελωδιάλογος - Γιάννης Βασιλείου
σερὰ ἐπέκεινα
- Philosophy
- Literature
- Music download
Σε αυτό το βιβλίο γίνεται αισθητή η αποξένωση του ανθρώπου από την ίδια του τη φύση, τις πράξεις, τη γνώμη, τις επιλογές του και εν τέλει από αυτό που θα μπορούσε εν δυνάμει να γίνει. Αυτή η ψυχική του κατάσταση ενθαρρύνεται γιατί αποτελεί τη βάση αλλά και την κινητήρια δύναμη της προόδου του πολιτισμού του. Το άτομο ανατρέφεται καταναλώνοντας καλοστημένες ιδεολογίες σαν ηρεμιστικά χάπια χωρίς να εξετάζει την αλήθεια τους μόνο και μόνο για να αποκρύψει την εσωτερική του ασχήμια αλλά και το βάρος της ανυπόφορης καθημερινότητάς του. Εκπαιδεύεται στο να τηρεί προκαθορισμένους κανόνες συμπεριφοράς στα πρότυπα μιας βιομηχανικής κοινωνίας που απομυζά τη δύναμη του με αποτέλεσμα να νιώθει ανίκανο να διαταράξει την ισορροπία αυτής της νοσηρής κοινωνίας που φθείρει την υγιή φύση ενσωματώνοντάς την σε αυτήν. Η εσωτερική αναζήτηση του σύγχρονου ανθρώπου φαίνεται να είναι ο μόνος τρόπος για να ανακαλύψει τις λανθάνουσες δυνατότητές του ώστε να αναπτυχθεί σε ένα ολοκληρωμένο και αυτόνομο ανθρώπινο ον.
Τα βιβλία είναι η εμπορευματοποίηση των γραμμάτων, όπως και η μουσική των ήχων. Όλα τα βιβλία αποτελούνται από σύμβολα που αναπαριστούν τον ήχο που βγάζει το ανθρώπινο στόμα και στόχος τους είναι να ταξιδέψουν οι αναγνώστες μέσα στα μυαλά των συγγραφέων. Το ταξίδι ο καθένας το βιώνει διαφορετικά διαβάζοντας και μεταφράζοντας τις “κατεψυγμένες” ιδέες του συγγραφέα με το μυαλό του. Μερικοί αναγνώστες απολαμβάνουν το ταξίδι ενώ άλλοι μάχονται με τις προσωπικές τους απόψεις κατά τη διάρκειά του.
Όπως ο ήχος με τον οποίο εκφράζουμε τις ιδέες μας χρειάζεται την παύση – σιωπή για να υπάρξει, τα αντικείμενα χρειάζονται το φως για να τα δούμε, έτσι και τα γράμματα χρειάζονται τις λευκές σελίδες για να υπάρξουν. Στη σιωπή διαφαίνεται η απόσταση ανάμεσα στην αντικειμενική πραγματικότητα του κόσμου και στην υποκειμενική νοητή αντίληψη του καθενός.
Ο Σωκράτης φιλοσοφούσε έχοντας ξεπεράσει τη γνώση φτάνοντας στην ουσιαστική άγνοια ρίχνοντας φως στη σκοτεινή σκηνή του ασυνειδήτου. Αν σύμφωνα με τους αρχαίους Λακεδαιμονίους το “λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν” τότε η σιωπή – η λευκή σελίδα ίσως είναι η απόλυτη σοφία.
Η λογική ξεπήδησε και πήρε απτή μορφή μέσα στην άλογη πραγματικότητα. Η λογική από την έναρξή της όλο αναπτύσσεται και μετασχηματίζεται σε στερεή μέσα σε ένα διάφανο πλαίσιο το οποίο αν καταφέρναμε να δούμε θα ήταν λογικό. Το παράλογο είναι η αθέατη πλευρά της λογικής και ο άνθρωπος αφαιρεί τμήματα του διάφανου αυτού χώρου για να τα ενσωματώσει στη λογική ώστε να την αναπτύξει. Με τη λογική καταφέρνει να επικαλύπτει τα ατομικά του συμφέροντα, που βασίζονται συνήθως σε πλαστές ανάγκες, δικαιολογώντας κάθε πράξη ακόμα και την πιο βίαιη. Η βίαιη πράξη έχει δικαιολογία όταν περιβάλλεται από κάποια κοινά αποδεκτή ιδεολογία και εφαρμόζεται όταν αυτή απειλείται – μιας και βρίσκει ανταπόκριση στους υποστηρικτές της – ειδάλλως αν δεν υπάρχει πίσω από αυτήν κάποιο λογικό κίνητρο τότε αποδίδεται στην τρέλα (την κοινά αποδεκτή έννοια του παραλόγου σύμφωνα με τον πολιτισμό μας). Δηλαδή υπάρχουν δύο είδη βίας, η νόμιμα επικυρωμένη βία και η ειδεχθής βία.
Ο Γιάννης Βασιλείου γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Μέσω των βιβλίων και της μουσικής προσπαθεί με τη μηχανική του σκέψη να προσεγγίσει την ανθρώπινη.